กค 0706/4894
19 พฤษภาคม 2547
มาตรา 40(3), มาตรา 70
67/32958
บริษัท A เป็นบริษัทที่ตั้งขึ้นในประเทศสิงคโปร์ มิได้ประกอบกิจการในประเทศไทย และเป็น
tax resident ของประเทศสิงคโปร์ A ได้รับสิทธิในการใช้และสิทธิจัดจำหน่ายโปรแกรมคอมพิวเตอร์
สำหรับภูมิภาค Asia Pacific จากบริษัทแม่ในประเทศสหรัฐอเมริกา คือ B ทำธุรกิจขายสินค้าที่เป็น
โปรแกรมคอมพิวเตอร์และขายให้แก่ลูกค้าในประเทศต่าง ๆ (ลูกค้าในประเทศต่าง ๆดังกล่าวจะเป็น
ผู้ซื้อสินค้าไปขายต่อหรือเป็นตัวแทนจำหน่าย) ในภูมิภาค Asia Pacific รวมทั้งประเทศไทยด้วยสินค้า
ที่เป็นโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่ขายนั้นจะเป็นแบบมาตรฐาน (non-customized) และจะบรรจุแบบ
shrink-wrapped กล่าวคือจะอยู่ในกล่องซึ่งประกอบไปด้วยคู่มือและโปรแกรมคอมพิวเตอร์ซึ่งใส่อยู่ใน
media เช่น CD-Roms หรือแผ่นดิสก์ กรรมสิทธิของโปรแกรมคอมพิวเตอร์ดังกล่าวจะยังเป็นของลูกค้า
ในประเทศไทยจะเป็นผู้นำเข้าสินค้าดังกล่าวและจะไปดำเนินพิธีการนำเข้าสินค้าจากกรมศุลกากรและจะ
เป็นผู้ชำระค่าอากรขาเข้าและภาษีมูลค่าเพิ่ม (ถ้ามี) ด้วย A จะส่ง invoice มายังลูกค้าเมื่อมีการส่ง
สินค้า ต่อมาลูกค้าก็จะนำสินค้าดังกล่าวไปขายให้แก่ผู้บริโภคคนสุดท้าย (end-user) และผู้บริโภคคน
สุดท้ายจะได้รับสิทธิในการใช้ (ไม่ใช่สิทธิในการ reproduce) ภายใต้ end-user license ซึ่งจะมี
ผลเมื่อมีการขายสินค้าดังกล่าวให้แก่ผู้บริโภคคนสุดท้าย A มีความเห็นว่าเงินที่จ่ายให้แก่ A ในกรณีนี้
ควรจะถือว่าเป็นเงินได้ตามมาตรา 40(8)แห่งประมวลรัษฎากร
กรณี A ได้รับเงินได้จากการขายโปรแกรมคอมพิวเตอร์ เงินได้ดังกล่าวเข้าลักษณะเป็นค่า
แห่งลิขสิทธิ์ซึ่งเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(3) แห่งประมวลรัษฎากร ผู้จ่ายเงินได้ให้ A ต้อง
หักภาษีจากเงินได้ที่จ่าย ตามมาตรา 70 แห่งประมวลรัษฎากร
