กค 0706/3974
9 พฤษภาคม 2549
กฎกระทรวง ฉบับที่ 186ฯ ลงวันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2534
69/34169
บริษัท บ. เป็นผู้ประกอบกิจการประเภทธุรกิจหลักทรัพย์ ทำหน้าที่เป็นตัวแทน
นายหน้า เพื่อการซื้อขายหลักทรัพย์ให้กับลูกค้าที่เป็นบุคคลธรรมดาและนิติบุคคลของ
บริษัทฯ ในการทำธุรกิจดังกล่าว ลูกค้าที่สั่งซื้อหลักทรัพย์จะต้องชำระค่าซื้อหลักทรัพย์
ให้กับผู้ขายโดยผ่านทางบริษัทฯ พร้อมค่าธรรมเนียมในการเป็นนายหน้าให้กับบริษัทฯ
ภายในเวลาที่กำหนด หากพ้นกำหนดเวลาแล้วลูกค้าไม่ยอมชำระเงินภาระหน้าที่ในการ
ชำระเงินค่าซื้อหลักทรัพย์จะตกอยู่กับบริษัทฯ โดยบริษัทฯ จะต้องสำรองจ่ายเงินแทน
ลูกค้าก่อน แล้วดำเนินการติดตามทวงถามจากลูกค้า หากไม่ได้รับการชำระหนี้ บริษัทฯ
จะถือเป็นหนี้ค้างชำระและเป็นหนี้อันเกิดจากการประกอบธุรกิจหรือเนื่องจากการประกอบ
ธุรกิจ กรณีบริษัทฯ มีลูกหนี้ค้างชำระเป็นจำนวนเงิน 1,600,000 บาท ตั้งแต่ปี 2545
บริษัทฯ ได้ดำเนินการฟ้องลูกหนี้ในคดีแพ่ง และศาลมีคำบังคับ แต่ลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ตาม
คำบังคับ และผลจากการสืบทรัพย์สินของลูกหนี้ปรากฏว่า ลูกหนี้มีทรัพย์สินประเภทบ้าน
พร้อมที่ดิน แต่ติดภาระจำนองกับธนาคารไทยพาณิชย์ในมูลหนี้เงินกู้จำนวน 1,525,000
บาท (ยังไม่รวมดอกเบี้ย) ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2542 หากบริษัทฯ จะดำเนินการบังคับคดี
โดยการยึดและขายทอดตลาดทรัพย์สินของลูกหนี้ บริษัทฯต้องเสียค่าใช้จ่ายในการยึด
และขายทอดตลาด แต่เงินจากการขายทอดตลาดดังกล่าว ธนาคารฯ ซึ่งเป็นเจ้าหนี้บุริมสิทธิ
ย่อมได้รับชำระหนี้ก่อน บริษัทฯอาจไม่ได้รับชำระหนี้จากการดำเนินการ
บริษัทฯ จึงขอทราบว่า กรณีดังกล่าว บริษัทฯ จะจำหน่ายหนี้สูญจากบัญชีลูกหนี้รายนี้
ตามข้อ 4 ของกฎกระทรวง ฉบับที่ 186 (พ.ศ. 2534) ออกตามความในประมวลรัษฎากร
ว่าด้วยการจำหน่ายหนี้สูญจากบัญชีลูกหนี้ ลงวันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2534 ได้หรือไม่
กรณีตามข้อเท็จจริง บริษัทฯ มีลูกหนี้ค้างชำระเป็นเงิน 1,600,000 บาท ได้ติดตาม
ทวงถามและดำเนินการฟ้องร้องในคดีแพ่งแล้ว ลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ตามคำบังคับ แต่ลูกหนี้มี
ทรัพย์สินที่ติดภาระจำนองกับเจ้าหนี้รายอื่น จึงไม่เข้าหลักเกณฑ์ว่า ลูกหนี้ไม่มีทรัพย์สินใดๆ
จะชำระหนี้ได้ ดังนั้น บริษัทฯ จึงไม่มีสิทธิจำหน่ายหนี้สูญจากบัญชีลูกหนี้รายนี้ ตามข้อ 4
ของกฎกระทรวง ฉบับที่ 186 (พ.ศ. 2534) ฯ ลงวันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2534
