กค 0706/4034
15 พฤษภาคม 2549
พระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 410)
69/34182
สำนักงานสรรพากรภาคได้หารือกรมสรรพากรเกี่ยวกับภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีเงินได้
ที่ได้รับจากการขายที่ดินเพื่อชำระหนี้หลังจากการประนอมหนี้กับสถาบันการเงิน ราย บริษัท ภ.
จำกัด โดยมีข้อเท็จจริงสรุปได้ ดังนี้
1.บริษัทฯ เป็นลูกหนี้บริษัทเงินทุนฯ. จำกัด โดยมีที่ดินเป็นหลักทรัพย์ประกันหนี้ ต่อมา
บริษัทเงินทุนฯ ได้ฟ้องบริษัทฯ เป็นจำเลยต่อศาลแพ่งกรุงเทพใต้และบริษัทฯ ได้ทำสัญญา
ประนีประนอมยอมความในศาลในคดีดังกล่าว หลังจากนั้นปรากฏว่า บริษัทฯ ผิดนัดไม่ชำระหนี้
ตามสัญญาประนีประนอมยอมความ บริษัทเงินทุนฯ จึงดำเนินการบังคับคดีโดยการยึดและ
อายัดทรัพย์สินของบริษัทฯ เมื่อวันที่ 17 มิถุนายน 2539
2.เมื่อวันที่ 5 สิงหาคม 2540 บริษัทเงินทุนฯ ได้ถูกสั่งระงับการดำเนินกิจการและ
ศาลล้มละลายกลางได้มีคำสั่งให้บริษัทเงินทุนฯ เป็นบุคคลล้มละลายเมื่อวันที่ 27 พฤศจิกายน
2544 ซึ่งบริษัทฯ ยังคงมีหนี้ค้างชำระกับบริษัทเงินทุนฯ เป็นจำนวน 139,412,908.95 บาท
3.วันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2546 บริษัทฯ ได้ทำการประนอมหนี้กับกองทุนฟื้นฟูและพัฒนา
สถาบันการเงินโดยบริษัทฯ ได้ตกลงยินยอมที่จะชำระหนี้เงินต้นบางส่วนคงเหลือหนี้ค้างชำระ
เป็นจำนวน 38,000,000.00 บาท
4.วันที่ 4 มีนาคม 2546 บริษัทฯ ได้โอนกรรมสิทธิ์ในที่ดินที่ใช้เป็นหลักทรัพย์ประกันหนี้
กับบริษัทเงินทุนฯ ไปให้แก่บุคคลภายนอกเพื่อนำเงินค่าที่ดินมาชำระหนี้ตามข้อตกลงของสัญญา
ประนอมหนี้ที่ทำกับกองทุนฟื้นฟูและพัฒนาสถาบันการเงิน โดยบริษัทฯ มิได้ทำหนังสือรับรอง
การโอนอสังหาริมทรัพย์เพื่อแจ้งเจ้าพนักงานที่ดินในขณะจดทะเบียนแต่อย่างใด
บริษัทฯ จึงขอทราบว่า เงินได้ที่บริษัทฯ ได้รับจากการโอนขายที่ดินให้แก่บุคคลภายนอก
เพื่อนำมาชำระหนี้แก่สถาบันการเงินดังกล่าวจะได้รับสิทธิยกเว้นภาษีเงินได้นิติบุคคล ภาษี
ธุรกิจเฉพาะและอากรแสตมป์หรือไม่
กรณีศาลล้มละลายกลางได้มีคำพิพากษาให้บริษัทเงินทุนฯ เป็นบุคคลล้มละลายเมื่อ
วันที่ 27 พฤศจิกายน 2544 มีผลให้สถานะความเป็นบริษัทเงินทุนฯ เลิกกัน ณ วันที่
ศาลล้มละลายกลางได้มีคำพิพากษาดังกล่าว ทั้งนี้ ตามมาตรา 1236(5) แห่งประมวลกฎหมาย
แพ่งและพาณิชย์ บริษัทเงินทุนฯ จึงสิ้นสภาพความเป็นสถาบันการเงินนับแต่วันดังกล่าว
เนื่องจากเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ไม่มีสถานะเป็น "เจ้าหนี้สถาบันการเงิน" ตามความของ
พระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 410) พ.ศ.2545 การประนอมหนี้ของบริษัทฯ ที่ได้กระทำกับ
เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ซึ่งได้กระทำการแทนบริษัทเงินทุนฯ ตามที่กองทุนฟื้นฟูและพัฒนา
สถาบันการเงินได้มีหนังสือแจ้งขอให้บริษัทฯ มาทำการประนอมหนี้จึงไม่เข้าลักษณะเป็น
การประนอมหนี้กับเจ้าหนี้ที่เป็นสถาบันการเงินหรือกับ "เจ้าหนี้อื่น" เนื่องจากไม่ปรากฏว่า
บุคคลภายนอกที่เป็นผู้ซื้อที่ดินจากบริษัทฯ ได้เข้าร่วมดำเนินการเจรจากับสถาบันการเงิน
ในการปรับปรุงโครงสร้างหนี้ดังกล่าว ตามความในมาตรา 3 แห่งพระราชกฤษฎีกาฯ
(ฉบับที่ 410) พ.ศ. 2545 บริษัทฯ จึงไม่ได้รับสิทธิยกเว้นภาษีเงินได้ ภาษีธุรกิจเฉพาะและ
อากรแสตมป์แต่อย่างใด
กรณีการประนอมหนี้ที่บริษัทฯ ได้กระทำกับเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ในคดีล้มละลาย
ตามข้อเท็จจริงดังกล่าว บริษัทฯ ไม่ได้รับสิทธิยกเว้นภาษีเงินได้ ตามมาตรา 4 แห่งพระราช
กฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 340) พ.ศ.2541 แต่อย่างใด เนื่องจากการยกเว้นภาษีเงินได้สำหรับเงินได้
ที่ได้รับจากการประนอมหนี้ตามพระราชกฤษฎีกาฉบับดังกล่าวจะต้องปรากฏว่า บริษัทฯ เป็น
ลูกหนี้ในคดีล้มละลายที่ได้มีการประนอมหนี้นั้น แต่ตามข้อเท็จจริงเป็นคดีล้มละลายที่บริษัท
เงินทุนฯ เป็นจำเลยและบริษัทฯ เป็นลูกหนี้ของจำเลยในคดีล้มละลายอีกทอดหนึ่ง ดังนั้น เงินได้
ที่บริษัทฯ ได้รับจากการโอนขายที่ดินให้แก่บุคคลภายนอกนี้ตลอดจนการกระทำตราสารที่เกี่ยว
เนื่องกับการโอนขายที่ดินจึงไม่ได้รับสิทธิยกเว้นภาษีเงินได้ ภาษีธุรกิจเฉพาะและอากรแสตมป์
แต่อย่างใด
