กค 0702/พ./4652
29 มิถุนายน 2553
มาตรา 77/2 มาตรา 78 มาตรา 80 มาตรา 86 และมาตรา 86/4 แห่งประมวลรัษฎากร
73/37375
1. บริษัท ศ. ผลิตสินค้าขายให้กับบริษัท ท. แต่เพียงผู้เดียว โดยบริษัท ท. เป็นผู้ติดต่อกับลูกค้าต่างประเทศ ลูกค้า
ต่างประเทศจะเปิดใบสั่งซื้อมายังบริษัท ท. และบริษัท ท. จะสั่งซื้อสินค้าจากบริษัท ศ. ตามจำนวนที่ลูกค้าต้องการ
2. บริษัท ศ. จะทำการผลิตสินค้าตามคำสั่งซื้อของบริษัท ท. เมื่อผลิตเสร็จแล้ว บริษัท ท. จะเข้ามาตรวจสอบสินค้าที่โรงงานของบริษัท ศ. หากสินค้ามีคุณภาพตามที่ตกลงกัน บริษัท ท. จะให้ชิปปิ้งมารับสินค้าที่โรงงานเพื่อส่งไปยังท่าเรือ บริษัทเดินเรือจะออกหลักฐานการรับสินค้าใบตราส่ง (Bill of Lading) ระบุชื่อเจ้าของสินค้าคือ บริษัท ท.
3. บริษัท ศ. เป็นผู้ดำเนินการยื่นใบขนสินค้าขาออกผ่านพิธีการศุลกากรในนามของบริษัท ศ. โดยบริษัท ศ. ออกหลักฐานใบกำกับภาษี (Invoice) และหลักฐานรายละเอียดบรรจุสินค้า (Packing List) ระบุชื่อลูกค้าต่างประเทศ แต่ไม่ได้ส่งหลักฐานดังกล่าวให้กับลูกค้าต่างประเทศ
4. ในการเรียกเก็บค่าสินค้าจากลูกค้าต่างประเทศ บริษัท ท. จะบวกราคาขายเพิ่มขึ้นจากที่บริษัท ศ. เรียกเก็บจากบริษัท ท. ประมาณร้อยละ 10-20
5. ลูกค้าต่างประเทศชำระค่าสินค้าให้แก่บริษัท ท. ทั้งจำนวน โดยชำระผ่านธนาคารฯ และบริษัท ท. จะนำหลักฐานการสั่งซื้อจากลูกค้าต่างประเทศ (Purchase Order) และใบกำกับสินค้า (Invoice) ไปยื่นขายตั๋วให้กับธนาคารฯ ในขณะเดียวกันบริษัท ศ. จะนำหลักฐานใบกำกับภาษี (Invoice) และ Packing List ไปยื่นขายตั๋วให้กับธนาคารฯ เช่นกัน โดยธนาคารฯ จะชำระค่าสินค้าให้แก่บริษัท ศ. เท่ากับจำนวนที่บริษัท ศ. เรียกเก็บจากบริษัท ท. และจะจ่ายให้แก่บริษัท ท. เท่ากับส่วนต่างที่ บริษัท ท. บวกเพิ่มจากลูกค้าต่างประเทศ
กรณีบริษัท ท. ได้รับคำสั่งซื้อสินค้าจากลูกค้าในต่างประเทศ แล้วบริษัท ท. มีคำสั่งซื้อสินค้าดังกล่าวมายังบริษัท ศ. อีกทอดหนึ่ง โดยให้บริษัท ศ. ผลิตสินค้าตามความต้องการของลูกค้าในต่างประเทศ และให้บริษัท ศ. เป็นผู้ดำเนินการยื่น ใบขนสินค้าขาออกผ่านพิธีการศุลกากรในนามของบริษัท ศ. แต่ใบตราส่ง (Bill of Lading) ได้จัดทำในนามของบริษัท ท. และ ไม่มีหลักฐานการชำระราคาสินค้าของลูกค้าในต่างประเทศในนามของบริษัท ศ. แต่ปรากฏหลักฐานว่าลูกค้าในต่างประเทศโอนเงินค่าสินค้าทั้งหมดมายังบริษัท ท. การขายสินค้าของบริษัท ศ. ดังกล่าว เข้าลักษณะเป็นการขายสินค้าในราชอาณาจักรให้แก่ บริษัท ท. อยู่ในบังคับต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามมาตรา 77/2 แห่งประมวลรัษฎากร บริษัท ศ. จึงมีหน้าที่ต้องจัดทำใบกำกับภาษี ตามมาตรา 86/4 แห่งประมวลรัษฎากร และส่งมอบให้แก่บริษัท ท. เมื่อความรับผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพิ่มเกิดขึ้นในอัตราร้อยละ 7.0 ตามมาตรา 78 มาตรา 80 และมาตรา 86 แห่งประมวลรัษฎากร
