กค 0811/ก.352
12 กันยายน 2543
มาตรา 91/2(6)
63/29790
นาง ก. ได้ขายที่ดินโฉนดเลขที่ 1 ให้ นางสาว ข. เมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายน 2542 ใน
ราคา 2,000,000 บาท เจ้าพนักงานที่ดินได้เรียกเก็บภาษีธุรกิจเฉพาะไว้จำนวน 66,000 บาท
เนื่องจากที่ดินแปลงดังกล่าวได้แบ่งแยกมาจากที่ดินโฉนดเลขที่ 11 ซึ่งผู้ขายได้แบ่งแยกเป็นแปลงย่อยใน
นามเดิมเมื่อปี 2524 รวม 32 แปลง คือ โฉนดเลขที่ 2 3 และ 4 ถึง 5 และโฉนดที่เหลือได้ทำถนน
เพื่อใช้เป็นทางเข้าออก ที่ดินแปลงย่อยดังกล่าวถือว่ามีการแบ่งแยกไว้เพื่อขายโดยได้ทำถนนเข้าออก อัน
เข้าลักษณะคล้ายจัดสรรที่ดินเพื่อขาย ซึ่งผู้ขายโต้แย้งว่ามิได้เจตนาแบ่งแยกเพื่อทำการค้าหรือหากำไร
หากแบ่งแยกเพื่อยกที่ดินให้บุตร จำนวน 8 คน ทั้งที่ที่ดินโฉนดเลขที่ 1 ที่ได้ขายไปนี้ผู้ขายได้ถือครอง
ตลอดมานับแต่จดทะเบียนแบ่งแยกเมื่อวันที่ 4 สิงหาคม 2524 จนถึงวันขาย จึงไม่น่าต้องเสีย
ภาษีธุรกิจเฉพาะแต่ได้ยอมให้พนักงานเจ้าหน้าที่เรียกเก็บภาษีธุรกิจเฉพาะไปก่อนแล้วสำนักงานที่ดิน
กรุงเทพมหานคร หารือว่า การเรียกเก็บภาษีธุรกิจเฉพาะของพนักงานเจ้าหน้าที่ถูกต้องหรือไม่
กรณีนาง ก. ได้แบ่งที่ดินออกเป็นแปลงย่อย 32 แปลง โดยการจัดทำถนนเข้าออกแล้วขายไป
เข้าลักษณะเป็นการขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไร ตามมาตรา 4(4) แห่งพระราชกฤษฎีกาฯ
(ฉบับที่ 342) พ.ศ. 2541 จึงอยู่ในบังคับต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะ ตามมาตรา 91/2(6) แห่ง
ประมวลรัษฎากร
