กค 0811/01597
19 กุมภาพันธ์ 2542
มาตรา 91/2, พระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 244) พ.ศ. 2534
62/27537
นาย ก. เป็นผู้จัดการมรดกของนาง ข. ตามคำสั่งศาลเมื่อวันที่ 22 เมษายน 2536 นาง
ข. ได้ถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ 2 สิงหาคม 2535 โดยได้ทำพินัยกรรมยกที่ดินโฉนดให้แก่ผู้รับพินัยกรรม 9
คน คนละเท่า ๆ กัน โดยแบ่งปันกันเอง ส่วนที่ดินโฉนดอีกแห่ง เนื้อที่ 17 ไร่ 1 งาน 26 ตารางวา
ผู้ตาย (เจ้ามรดก)มิได้กำหนดไว้ในพินัยกรรมว่าจะยกให้แก่ผู้ใด แต่พี่น้องได้ตกลงที่ศาลว่า จะมอบที่ดิน
แปลงนี้แก่ นาง ค. ศาลจึงได้บันทึกไว้ในคำสั่งศาลดังกล่าว นาย ก. ในฐานะผู้จัดการมรดกได้
จดทะเบียนโอนกรรมสิทธิ์ให้แก่ นาง ค.โดยทำหนังสือสัญญาขายที่ดินเมื่อวันที่ 27 กรกฎาคม 2537 จึง
ขอทราบว่าจะต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะหรือไม่
กรณีที่ดินโฉนดที่ ซึ่งผู้ตายมิได้กำหนดในพินัยกรรมว่า ยกให้แก่ผู้ใด ที่ดินมรดกย่อมตกทอดไป
ยังทายาทโดยธรรม ตามมาตรา 1603 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ เมื่อพี่น้องทุกคนซึ่งเป็น
ทายาทโดยธรรม ตกลงให้แก่ นาง ค. และนาย ก. ในฐานะผู้จัดการมรดกได้รับมอบหมายจากทายาท
ให้ทำหนังสือสัญญาขายที่ดินดังกล่าวแก่ นาง ค. การขายอสังหาริมทรัพย์ที่ตกทอดเป็นมรดกแก่ทายาท
ตามที่ได้รับมอบหมายจากทายาทเข้าลักษณะเป็นการขายอสังหาริมทรัพย์ที่ได้มาโดยทางมรดกได้รับยกเว้น
ไม่ต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะ ตามมาตรา 3 (6) (ข) แห่งพระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 244) พ.ศ.
2534
